Begin Maart 2018 ben ik met school een week naar Bosnië geweest om een basisschool te renoveren. In Bosnië is eind jaren '90 een grote oorlog geweest waar je nu nog steeds erg veel van ziet. Toen we het land binnen reden kregen we heftige dingen te zien; huizen helemaal doorboord met kogelgaten en veel schade aan gebouwen. Daardoor waren we allemaal nog meer gemotiveerd om voor de kinderen de school op te knappen en ze daar een veilige plek te bieden!

De week is omgevlogen en het was heel indrukwekkend omdat je dingen op die school zag wat ik niet verwacht had. Ramen waren stuk, lekkages enzovoorts. He was in elk geval geen veilige omgeving voor de kinderen.

Deze week heeft me dingen laten zien, die je in Nederland nooit zou zien. Met een kennis van mijn moeder gaan we nog iets doen in Bosnië voor de gehandicapte kinderen omdat ze daar erg achtergesteld worden in de maatschappij. Hiervoor willen we een huis gaan oprichten voor deze kinderen en ze een veilige plek bieden. 

De internationaliseringsweek heeft op mij veel indruk gemaakt; ik kijk met een andere blik naar andere landen en ik respecteer wat wij hier hebben en dat vele mensen dit niet kunnen krijgen. Er is veel armoede; mensen hebben het geld om bijvoorbeeld goede schoenen of kleren te kopen. Voor velen is dit een basisvoorziening maar voor veel mensen in de wereld is dit ook vaak een luxe.

Voordat ik naar Bosnië vertrok dacht ik dat het iets kleins was wat we daar gingen doen maar toen ik er was, zag ik dacht we voor die mensen iets heel groots deden. We werden daar allemaal erg emotioneel van; een moment om nooit te vergeten!!

INTERNATIONALE EN CULTURELE

IN EN UIT SLUITING